Wcześniaki: przedwczesny poród

Kiedy stan wcześniaka jest stabilny, zwykle zaleca się kangurowanie dziecka, czyli kontakt „skóra do skóry”. Wykazano, że zwiększa on szanse dziecka na przeżycie, ponieważ skutecznie wpływa na utrzymanie temperatury ciała, pomaga w regulacji niedojrzałego układu trawiennego i poziomu cukru we krwi. Odczuwanie bicia serca dziecka i bliskość przynoszą ukojenie również rodzicom. Rodzice wcześniaków opisują, że bycie rodzicem może wydawać się nierealne, jeśli poród przyszedł zbyt wcześnie, zanim dziecko jest wystarczająco stabilne, aby móc trzymać je w ramionach. Urodzenie dziecka w szpitalu może również oznaczać życiowe komplikacje. Może się wydawać, że starsze rodzeństwo lub zwierzęta domowe są zaniedbywane. Konieczność opuszczenia szpitala może również wydawać się zdradą pozostawianego noworodka. Jeśli jesteście parą rodziców – spróbujcie wziąć razem wolne (urlop rodzicielski, zwolnienie lekarskie lub urlop), aby nawzajem się wspierać. Poproście także rodzinę i przyjaciół o pomoc w kwestiach praktycznych.

Urodzenie wcześniaka nieco bliżej przewidywanego terminu porodu, w 34.-36. tygodniu, może wiązać się z innymi wyzwaniami. Nawet jeśli opieka nad noworodkiem nie jest potrzebna, poczucie bycia rodzicem może być trudne. Niektóre późne wcześniaki wymagają pożywienia co trzy godziny dziennie, ale mogą spać przez większość czasu i dlatego mogą być trudniejsze do zrozumienie, a poznanie ich może zająć więcej czasu. Poinformuj personel medyczny, jeśli masz jakiekolwiek obawy lub wątpliwości.

Z perspektywy czasu może być trudno przypomnieć sobie wszystko, co się wydarzyło podczas długiego pobytu w szpitalu. Zalecamy prowadzić dziennik i spisać w nim wrażenia z pierwszego spotkania, aby później móc do nich wrócić i ponownie przeżyć wszystkie wydarzenia. Urodzenie wcześniaka może również utrudnić utożsamianie się z większością opisów dzieciństwa. Skontaktuj się z grupą wsparcia dla rodziców wcześniaków lub poproś personel szpitala o wskazówki i porady.