Als het niet echt zo verloopt als je dacht…

Zowel jij als je partner kunnen zich machteloos en angstig voelen, en het kan moeilijk en een beetje eng zijn om degene te zijn die aan de zijlijn staat, vooral als je geen controle hebt. Na afloop kan het zijn dat je het gevoel hebt dat je niet de ondersteuning hebt gekregen die je nodig hebt en dat de interactie helemaal niet werkt zoals gepland.

Bij een bevalling komen vaak sterke en soms onverwachte krachten vrij, zowel fysiek als mentaal, vooral als het je eerste kind is. Misschien had je je gedachten op een "natuurlijke" geboorte gezet, maar toen de pijn je raakte, verloor je de controle. Misschien had je wat verlichting van de pijn nodig, hoewel je van plan was er geen te nemen, en in plaats van te denken dat je het beste wat je kon, beschuldig je jezelf en zie het als een persoonlijke mislukking. Misschien had je een bepaald beeld voor jezelf geschilderd - en het bleek helemaal niet zo te zijn (het is vaak zo!). Geen wonder dat je achteraf teleurgesteld en verdrietig bent.

Maar je hebt je best gedaan! Misschien is de bevalling niet gelukt zoals je gehoopt had, maar het resultaat van je moed en harde werk leidt tot een prachtig nieuw mensje. Als je je nog steeds ongelukkig voelt, onthoud dan dat je midden in een enorme verandering in het leven zit, met grote verwachtingen van je. Wees aardig voor jezelf en wees blij met alles wat je hebt gedaan, ook al is het niet zo gelukt als je dacht. Zorg ervoor dat je over je gevoelens en gedachten kunt praten, en over je ervaring met het bevallen. Het helpt je om wat stoom af te blazen en verder te gaan. Sommige kraamafdelingen bieden gesprekken met een verloskundige aan nadat je je baby hebt gebaard, alleen maar om dingen die je moeilijk vond of vragen die je achteraf misschien hebt over je bevalling te kunnen verwerken. Dit geldt ook voor jou als partner, want het is ook voor jou een enorme ervaring, en het heeft zeker een indruk op je achtergelaten!