To powinno być przecież cudowne. Ale dlaczego teraz wasz związek przechodzi kryzys?

Ciąża wystawia związek na ciężką próbę. Nowe wymagania i zmiany, jakie niesie ze sobą dziecko, mogą całkowicie zaburzyć waszą dynamikę. Wiele par doświadcza czegoś na kształt paniki albo „zimnych stóp”. Emocje buzują – zarówno na zewnątrz, jak i w środku.

Może zaczynasz każdą wypowiedź od: „Ale kiedy dziecko przyjdzie na świat, to nie będziesz mógł…” i stajesz się bardziej krytyczna wobec obecnych nawyków swojego partnera, które nijak nie pasują do wizji waszego przyszłego życia – ty z nosidełkiem na piersi i perfekcyjnie zorganizowanym dniem.

Może nagle dopada cię zazdrość znikąd, a relacja z telefonem partnera staje się dość napięta – przychodzące SMS-y budzą twoją podejrzliwość. To oczywiście nie sprzyja zaufaniu. Dzieje się teraz naprawdę wiele. Możesz też zaczynać wątpić w siebie i swoje ciało. Dlaczego on jest jeszcze ze mną? Czy nadal mnie kocha, skoro tak się zmieniam? Krótko mówiąc, wszystkie uczucia wychodzą na wierzch, a ciąża to czas, gdy czujesz się wyjątkowo wrażliwa i bezbronna. Wiele głęboko ukrytych emocji może nagle wypłynąć, a stare demony powracają. Dotyczy to także twojego partnera, który może być zupełnie nieprzygotowany na takie nagłe zmiany. To ty, jako ciężarna, jesteś w centrum uwagi, co sprawia, że relacja przechodzi na nieco inny poziom.

Zmiany w ciele i rosnące zmęczenie, gdy brzuch staje się coraz większy, mogą sprawić, że nie masz już siły ani ochoty, by zaspokajać potrzeby partnera. Może nawet trudno ci dbać o własne – przecież masz pełne ręce roboty, by być „szklarnią” dla waszego wspólnego dziecka.

Jeśli przed ciążą byłaś osobą perfekcyjną i wymagającą wobec siebie, ten rygor może teraz przynieść dodatkową frustrację i stres, który gdzieś musi znaleźć ujście. Niektóre ciężarne odmawiają jakichkolwiek zmian w życiu – wszystko ma wyglądać tak, jak zawsze. I najlepiej, żeby nikt się nie domyślił, mimo że zmęczenie jest coraz trudniejsze do ukrycia. To oczywiście bardzo wpływa na związek, gdy kobieta ignoruje potrzeby swojego ciała i umysłu.

Chcecie coś zmienić? Pozwólcie sobie na te emocje i rozmawiajcie ze sobą.

Zostanie rodzicami to ogromna zmiana, więc nie oceniajcie siebie nawzajem za to, co teraz czujecie. To normalne, że pojawiają się niepewność, obawy czy nawet zazdrość. Ważne jest, jak sobie z tym poradzicie w dłuższej perspektywie. Lepiej o tym rozmawiać, niż dusić wszystko w sobie i wypuszczać frustrację przez złośliwe komentarze czy podejrzliwe spojrzenia w kierunku telefonu partnera. Jeśli wasz związek już wcześniej przechodził trudności, warto przygotować się na to, że teraz może być jeszcze trudniej – a także w pierwszych latach rodzicielstwa. Pamiętajcie, że można uzyskać pomoc, jeśli tego potrzebujecie. Nie musicie przez to przechodzić sami.