Stukjes in het eten - zo maak je het makkelijker voor je baby

Voor een baby die net aan zijn/haar etensreis is begonnen, kunnen stukjes in het eten een lastige verrassing zijn. De combinatie van de textuur van gladde puree en stukjes eten is vaak erg lastig, omdat de baby zowel moet onderzoeken of het stukje eten eetbaar is of niet, en leren om het te hanteren in de mond. Dit is een geheel nieuwe ervaring voor de baby. Met andere woorden, zowel de mondmotoriek als het gevoel in de mond werken op volle toeren. Ga zelf maar eens na hoe snel je het merkt als er een steentje of ander onverwacht stukje in je eten zit! Het is geen toeval dat we zo'n goed ontwikkeld gevoel hebben in onze mond.

De kokhalsreflex naar achteren verplaatsen

Voor een baby die nog niet gewend is om te eten, kan het even duren om hieraan te wennen, zonder dat daar iets geks aan is. Sommige baby's hebben nog steeds hun kokhalsreflex vrij ver voorin de mond, waardoor de reflex sneller wordt geactiveerd wanneer er een ongelijkmatig stukje eten in de buurt komt. De kokhalsreflex is er als bescherming zodat het kindje niet stikt, en is dus goed om te hebben. Maar het is dus de bedoeling om te proberen deze geleidelijk naar achteren te verplaatsen, zodat de reflex niet zo snel geactiveerd wordt. Als je je hierin herkent kun je het makkelijker maken voor de baby door hem/haar te laten spelen met bijtringen en ander speelgoed dat met de mond onderzocht kan worden. Op die manier wordt de kokhalsreflex naar achteren geholpen. Bij veel baby's is dit al gebeurd in verband met het zuigen aan de borst of zuigfles.

Tandjes zijn niet nodig

Je zult al snel denken dat de baby minstens een aantal tandjes moet hebben om stukjes in het eten te kunnen hanteren, maar dit is niet noodzakelijk. De stukjes die je een baby geeft moeten zacht genoeg zijn zodat de baby ze met de tong tegen het gehemelte kan drukken en op die manier kan "kauwen". "Zacht genoeg" betekent gekookte of ovengebakken stukjes of de stukjes uit babyvoedingpotjes. Stukjes om te vermijden zijn bijvoorbeeld harde, gladde en ronde vormen zoals noten, druiven, gehaktballetjes en kerstomaatjes. Al deze voedingsmiddelen kunnen worden gegeven, maar dan in kleinere vorm zodat er geen risico bestaat dat ze vast komen te zitten in de keel.

Geen haast bij het overgaan op andere voeding

Als je gekochte babyvoeding geeft denk je al snel dat het belangrijk is om van zesmaandenpotjes over te gaan op achtmaandenpotjes naarmate het kind ouder wordt. Maar het stappensymbool van de babyvoedingsbedrijven is slechts een richtlijn, en niet iets dat per se opgevolgd moet worden. Het is vooral de textuur die verschilt tussen de maaltijden, niet de voedingswaarde. Dit betekent dat je gerust kunt doorgaan met de gladde purees, totdat je baby klaar is om over te gaan op puree met stukjes. Het is belangrijk om de baby niet te dwingen als stukjes in de maaltijd echt vervelend zijn. Eten moet prettig zijn, en een gemiddelde uitdaging.

Snacks zijn een goed alternatief

Veel baby's vinden het makkelijk om stukjes die hanteren die naast de puree als "snacks" worden gegeven, bijvoorbeeld in de vorm van kleine stukjes gekookte aardappel, zalm uit de oven, banaan, broccoli, ei of wat je ook in huis hebt. Als het geven van puree met stukjes niet goed verloopt, is een alternatief om door te gaan met gladde purees en kleine stukjes eten als "snacks" te geven. Als de baby de pincetgreep leert, kan het erg boeiend zijn om deze losse stukjes eten te onderzoeken. Een andere optie is om meteen over te stappen op de Baby-Led Weaning-methode (BLW). Bij deze methode mag de baby zelf zachtgekookt of ovengebakken eten hanteren, in stukjes die precies groot genoeg zijn zodat de baby ze in zijn/haar handen kan pakken en erop kan knabbelen. Lees hier meer over de BLW-methode!

Zoek hulp als je merkt dat je niet verder komt

De meeste baby's leren zelf om stukjes in het eten te hanteren, als ze maar genoeg tijd ervoor krijgen. Maar als je je zorgen maakt en het gevoel hebt dat de etenssituatie moeilijk is of vol conflicten zit, aarzel dan niet om hulp te zoeken. Een logopedist die zich richt op het eetproces van kinderen kan een individuele beoordeling doen en tips geven over hoe je je kind verder kunt helpen.